Περιστατικά κατάρρευσής εργαζομένων καταγγέλει το Σωματείο Εργαζόμενων ΠαΓΝΗ.
Όπως μάλιστα τονίζει σε σχετική του ανακοίνωση έχει επισημάνει δεκάδες φορές ότι οι χρόνιες ελλείψεις προσωπικού οδηγούν σε αύξηση της εντατικοποίησης της δουλειάς, με αποτέλεσμα την εξάντληση των εργαζομένων. Παράλληλα η ταυτόχρονη πίεση των διοικήσεων και κάποιων διευθύνσεων τμημάτων αυξάνουν τα περιστατικά εργασιακής εξουθένωσης.
"Η εντατικοποίηση εκτοξεύτηκε κατά τη διάρκεια και μετά την πανδημία. Στο ΠΑΓΝΗ, που εφημερεύει μέρα παρά μέρα -και για πολλές κλινικές καθημερινά- στο νοσοκομείο που υποδέχεται περιστατικά από όλη την Κρήτη και το νοτιοανατολικό Αιγαίο, η πίεση είναι στο "κόκκινο" και κάθε εργαζόμενος τρέχει να "μπαλώσει τρύπες". Η πίεση θα αυξηθεί περαιτέρω, όσο προχωρά η τουριστική περίοδος, κατά τη διάρκεια της οποίας η προσέλευση στα ΤΕΠ και η πληρότητα στις κλινικές αυξάνεται κατακόρυφα (φτάνοντας σε αρκετές το 100%).
Πρόσφατα έχουμε ολοένα περισσότερες περιπτώσεις υγειονομικών, που καταρρέουν εν ώρα εργασίας εξαιτίας της υπερκόπωσης. Συγκεκριμένα δύο συναδέλφισσες, μια καθαρίστρια και μία νοσηλεύτρια του ΠΑΓΝΗ, χρειάστηκε τις τελευταίες μέρες να δεχτούν άμεση ιατρική παρέμβαση και νοσηλεία στο νοσοκομείο μας κατά τη διάρκεια της βάρδιας τους. Πολλοί άλλοι εργαζόμενοι πάσχουν από μυοσκελετικά προβλήματα ή από αγχώδη διαταραχή, ενώ κάποιες νοσηλεύτριες έχουν πάθει ακόμη και κρίση πανικού εν ώρα υπηρεσίας.
Είναι ανεξήγητο σε ένα νοσοκομείο με τουλάχιστον 600 οργανικές θέσεις κενές να καταρρέουν εργαζόμενοι, στους οποίους οφείλονται χιλιάδες ρεπό και άδειες; Είναι απίθανο να εκδηλώσουν συμπτώματα υπερκόπωσης ειδικευόμενοι που δουλεύουν ακόμη και 32 ώρες σερί ή που εφημερεύουν 8 ή και περισσότερες μέρες ανά μήνα ή νοσηλευτές που υποχρεώνονται σε διπλοβάρδιες; Είναι παράλογο να πάθει burn-out μια καθαρίστρια που καλύπτει μόνη της ολόκληρο κτήριο με 8-10 κλινικές, μία/ένας μεταφορέας που έχει την ευθύνη για όλες τις κλινικές τις νύχτες, μία νοσηλεύτρια που αναλαμβάνει (μαζί με μία βοηθό νοσηλεύτρια) 40-50 νοσηλευόμενους ασθενείς (τα απογεύματα και τις νύχτες);
Τα τελευταία περιστατικά λοιπόν δεν μπορεί παρά να εντάσσονται σε αυτές τις εξαντλητικές συνθήκες δουλειάς ως εργατικά ατυχήματα. Υπαίτιοι για την κατάσταση αυτή στα νοσοκομεία είναι οι έως τώρα κυβερνήσεις, το υπουργείο υγείας και οι διοικήσεις 7ης ΥΠΕ και νοσοκομείου με τη συνεχή κρατική υποχρηματοδότηση της υγείας, την υποστελέχωση, την εντατικοποίηση, τη διαιώνιση των ελαστικών μορφών απασχόλησης", σημειώνουν οι εργαζόμενοι και όπως λένε
απαιτούμεν:
• Να στελεχωθεί πλήρως το νοσοκομείο με άμεσες προσλήψεις του αναγκαίου μόνιμου προσωπικού. Μονιμοποίηση συμβασιούχων.
• Να σταματήσει το απαράδεκτο καθεστώς των διπλοβαρδιών.
• Να χορηγηθούν 15 μέρες καλοκαιρινή άδεια στο προσωπικό.
• Ένταξη όλων των υγειονομικών στα ΒΑΕ.
• Να σταματήσουν οι πολλαπλές αναθέσεις εργασίας στον τομέα της νοσηλευτικής υπηρεσίας, της καθαριότητας, των μεταφορέων.
• Ουσιαστική ενίσχυση της Επιτροπής Υγιεινής και Ασφάλειας Εργασίας και του τμήματος της ιατρικής εργασίας, με προσλήψεις γιατρών εργασίας, για προληπτικό έλεγχο και παρακολούθηση του συνόλου των εργαζόμενων