Είναι σύνηθες όταν πέφτουμε για ύπνο, να σκεφτόμαστε τα προβλήματα της ημέρας και τις εκκρεμότητες της επομένης. Και η κατάσταση δυσκολεύει τώρα λόγω της έντονης αγωνίας εξαιτίας του κορωνοϊού.

Ίσως αυτό να συμβαίνει γιατί ο ύπνος είναι η μόνη στιγμή που οι άνθρωποι μένουν μόνοι με τον εαυτό τους και μπορούν να αναλογιστούν καλύτερα, για τα σοβαρά και ιδιαίτερα για τα προσωπικά τους προβλήματα. Όμως από άποψη υγιεινής του ύπνου, δεν υπάρχει χειρότερη συνήθεια από αυτή.

Ο εγκέφαλος αντί να χαλαρώσει, προβληματίζεται. Έτσι, μπλοκάρει τον διακόπτη που οδηγεί στον ύπνο. Ο… υπολογιστής δεν κλείνει, προκειμένου να κάνει τις απαραίτητες λειτουργίες συντήρησης. Αντίθετα συνεχίζει να εργάζεται και μάλιστα με περιορισμένες λειτουργικές ικανότητες.

Τι πρέπει να κάνει κάποιος πριν ξαπλώσει;

Αποτελεί μεγάλο λάθος να προσπαθούμε να επιλύσουμε προβλήματα το βράδυ, με κουρασμένο και υπερβολικά «φορτωμένο» εγκέφαλο, σύμφωνα με τον Καθηγητή Ψυχιατρικής Παύλο Σακκά στο βιβλίο του «Η Ψυχιατρική Αλλιώς». Αντίθετα το πρωί, μετά την καθημερινή του συντήρηση, ο εγκέφαλός μας όχι μόνο «τρέχει» καλύτερα, αλλά και μπορεί να βρει λύσεις που το βράδυ δεν μπορούσε ούτε να φανταστεί.

Όταν είναι γεμάτη η «επιφάνεια εργασίας» του μυαλού μας, αναζητάμε λύσεις από τα προγράμματα που έχουν απλωθεί μπροστά μας και έτσι εκείνο που συμβαίνει συχνά, είναι να ανακυκλώνουμε και να αναμασάμε τον ίδιο αδιέξοδο προβληματισμό. Αντίθετα το πρωί που η «επιφάνεια εργασίας» είναι κενή και οι εμπειρίες μας ταξινομημένες, ο εγκέφαλός μας έχει τη δυνατότητα να ανασύρει προγράμματα και λύσεις από μηδενική βάση.

Εκείνο που χρειάζεται κανείς πριν ξαπλώσει, είναι να οδηγήσει τη σκέψη του σε κάτι ανώδυνο, με όλη τη σημασία της λέξης. Σε μια σκέψη από την οποία δεν περιμένουμε να γεννηθεί κάτι. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού είναι δραστηριότητες που μας χαλαρώνουν όπως το κολύμπι στη θάλασσα. Και το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό γιατί φεύγουν οι απαιτητικές σκέψεις και οδηγείται κανείς στην ηρεμία.

Οδηγός κατά της αϋπνίας

Και επειδή η αϋπνία αποτελεί το συχνότερο σύμπτωμα της Ψυχιατρικής και είναι το δεύτερο συχνότερο σύμπτωμα της Ιατρικής, μετά τον πόνο, παρακάτω υπάρχουν κάποιες πρακτικές συμβουλές, για την αντιμετώπισή της:

Κλείνουμε τα μάτια και προσπαθούμε να σκεφτούμε ένα ευχάριστο, αλλά αδιάφορο σενάριο, όπως μια ευχάριστη διαδρομή. Επικεντρωνόμαστε στις εικόνες τις διαδρομής. Φεύγει έτσι η σκέψη μας, από τα προβλήματα που μας απασχολούν.
Γυρίζουμε το ξυπνητήρι ανάποδα, ώστε να μη βλέπουμε την ώρα, κατά τη διάρκεια των βραδινών αφυπνίσεων. Αυτό είναι συνηθισμένη πηγή άγχους. Λέμε «3 η ώρα και ακόμα δεν κοιμήθηκα… Μου μένουν άλλες 4,5 ώρες μέχρι να ξυπνήσω για τη δουλειά… Δεν θα τα καταφέρω να κοιμηθώ και πάλι αύριο θα σέρνομαι…».
Πριν πάμε για ύπνο αποφεύγουμε να δούμε ταινίες με έντονο ενδιαφέρον. Όταν κλείσουμε τα μάτια, δεν φανταζόμαστε τον εαυτό μας στον ρόλο του πρωταγωνιστή, που τον κυνηγά η μαφία!
Το βράδυ δεν πίνουμε καφέ, τσάι, αναψυκτικά και ό,τι περιέχει καφεΐνη.
Αποφεύγουμε βαριά γεύματα, που θα μας βαρυστομαχιάσουν.
Το αλκοόλ ενώ σε μικρή ποσότητα προάγει τον ύπνο, σε μεγάλη ποσότητα διαταράσσει την αρχιτεκτονική του ύπνου και προκαλεί αφυπνίσεις.
Είναι λάθος αυτό που συνιστάται συχνά: «εάν δεν σε παίρνει ο ύπνος, σήκω και κάνε ένα ζεστό μπάνιο, ή πιες ένα φλιτζάνι ζεστό γάλα». Αντίθετα δεν πρέπει να κάνουμε τίποτα, που δεν είναι μέσα στη ρουτίνα μας. Όταν αλλάζουμε ωράριο ύπνου, οι βιολογικοί μας ρυθμοί χρειάζονται μερικές ημέρες για να προσαρμοστούν.

 

madata.gr

(Επισκέφθηκε 13 φορές, 1 επισκέψεις σήμερα)