Όταν λέω σε φίλους και συναδέλφους ότι νόσησα, από COVID19, νιώθω πως τρομάζουν. Μερικοί με συγχαίρουν που το ομολογώ, αλλά κανείς δεν διανοείται να με συναντήσει, ακόμα και αν έχει νοσήσει ο ίδιος. Υπάρχει ένας κοινωνικός αυτοματισμός που μας έχει μείνει από την εποχή της φυματίωσης και που δεν συνάδει με τον εξορθολογισμό της κοινωνίας την εποχή της πληροφορίας.
Αυτό αναφέρει ο καθηγητής ογκολογίας και γενετικής στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ – Διευθυντής κλινικής στο Massachusetts General Hospital, Όθων Ηλιόπουλος.
Σε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις του, ο Έλληνας πoυ έβαψε και με ελληνικό χρώμα το Νομπέλ Ιατρικής 2019, δηλώνει ότι υπάρχει μία φοβερή υπερβολή για τον κίνδυνο από τον ιό, η οποία βασίζεται όπως υποστηρίζει, σε λάθος εικόνες για τη θνητότητα, από αυτή τη λοίμωξη.
«Τώρα που αρχίζουμε να εκτιμάμε πόσα άτομα έχουν εκτεθεί στον ιό, εδραιώνεται η εντύπωση ότι οι πιο πολλοί άνθρωποι θα είναι ασυμπτωματικοί, ή θα έχουν πολύ πιο ήπια συμπτώματα, από την κλινική εικόνα που έζησα εγώ».
Ο διεθνούς κύρους επιστήμονας, πέραν του στίγματος που θεωρεί ότι συνοδεύει την επόμενη μέρα, λέει ότι η επιστροφή στην κανονικότητα θα πρέπει να γίνει σταδιακά και με ευρείας κλίμακας τεστ αντισωμάτων. «Όσοι έχουν αντισώματα, να μπορούν να επιστρέψουν στις δουλειές τους, ώστε να βγούμε άμεσα από το “γύψο”, να επανεκκινηθεί η οικονομία, αλλά και να επανέλθει ο κόσμος στη φυσιολογική του ζωή».
Για το θέμα της ανοσίας ο κ. Ηλιόπουλος υπογραμμίζει ότι «δεν έχουμε ούτε μία απόδειξη ότι δεν προφυλάσσει. Όσοι καλοπροαίρετα ισχυρίζονται το αντίθετο, ξεχνούν ότι αρχικά δεν είχαμε εκτιμήσει ότι η νόσος είναι διφασική και άρα το δεύτερο μέρος μπορεί να θεωρηθεί επαναλοίμωξη, αν δεν έχεις εμπειρία». Δεν πιστεύω ότι υπάρχει ούτε ένα επιβεβαιωμένο περιστατικό επαναλοίμωξης στις τόσες εκατοντάδες, χιλιάδες αρρώστων, τονίζει χαρακτηριστικά, ο καθηγητής. Όσον αφορά τα συμπτώματα της νόσου, αναφέρει ότι η πιο σοκαριστική παρατήρηση, είναι το πόσοι άνθρωποι έχουν εκτεθεί στον ιό και έχουν αντισώματα, αλλά υπήρξαν εντελώς ασυμπτωματικοί, ή είχαν πολύ ήπια συμπτωματολογία.
Ο Έλληνας καθηγητής λέει και κάτι άλλο σημαντικό. Ότι, «…Αυτό που επίσης εκτιμήσαμε απο την μέχρι τώρα εμπειρία, είναι πόσο χρήσιμοι είναι οι γενικοί δείκτες φλεγμονής για την πρόγνωση της ασθένειας. Αντίστοιχα χρήσιμοι είναι και ξεχασμένοι απλοί κλινικοί χειρισμοί, όπως το να γυρίσεις έναν ασθενή μπρούμυτα. Αυτό μπορεί να βελτιώσει τόσο πολύ την οξυγόνωση του, που να μην χρειαστεί να μπει στη ΜΕΘ. Θέλω ακόμη να τονίσω κάτι που είναι τώρα γνωστό και όχι από την αρχή της πανδημίας. Ότι η νόσος έχει συνήθως δύο φάσεις. Διαρκούν 4-5 μέρες η κάθε μία και ενδιάμεσα για δύο τρεις ημέρες ο άρρωστος νιώθει τόσο καλά που καμιά φορά είναι σα να αποθεραπεύθηκε. Η δεύτερη φάση είναι συνήθως κλινικά βαρύτερη».
Η επιστροφή στην κανονικότητα
«Νομίζω ότι πρέπει άμεσα να χαρτογραφήσουμε τον πληθυσμό με ευρείας κλίμακας τεστ αντισωμάτων. Όσοι έχουν αντισώματα, να μπορούν να επιστρέψουν στις δουλειές τους, ώστε να βγούμε άμεσα από το γύψο και να επανεκκινηθεί η οικονομία, αλλά και να επανέλθει ο κόσμος στη φυσιολογική του ζωή. Αν περιμένουμε το εμβόλιο, ή φάρμακα, μπορεί να μείνουμε κλειδωμένοι για μήνες ή χρόνο, και αυτό πια είναι αδύνατο. Όσοι δεν έχουν αντισώματα ενδεχομένως να βγουν σε δεύτερο χρόνο».
Λέει ακόμα: «Τα άτομα με ανοσία δεν είναι φορείς της νόσου. Οπότε θα τους σύστηνα να πλένουν πολύ καλά τα χέρια τους , πριν επιστρέψουν σπίτι όπου ζουν μαζί με τα ευπαθή άτομα, και να εφαρμόζουν σχετική απομόνωση μέσα στο σπίτι. Όσον αφορά τα άτομα χωρίς ανοσία που μένουν με ευπαθείς, θα πρέπει να κάτσουν και αυτά στο σπίτι, σε πρώτη φάση. Μέχρι η ανοσία του πληθυσμού να φτάσει σε ένα επίπεδο 30-35%, οπότε και στη συνέχεια θα μειωθεί η μεταδοτικότητα».
Τονίζει επίσης το εξής: «Αν βασίσουμε την αποκλιμάκωση στην ύπαρξη ανοσίας, η καμπύλη δεν θα παρουσιάσει έξαρση. Αν συνεχίσουμε να έχουμε κλειδωμένους τους ανθρώπους στα σπίτια τους και μία μέρα τους επιτρέψουμε να βγουν, χωρίς να έχουμε καλλιεργήσει τις συνθήκες για γενικευμένη ανοσία πληθυσμού, τότε απλά θα έχουμε μεταφέρει την έξαρση μερικούς μήνες αργότερα. Μέχρι να υπάρξει εμβόλιο η ερώτηση δεν είναι αν θα κολλήσει κάποιος, αλλά πότε θα κολλήσει».
Πως έζησα τον κορονοϊό
«Πέρασα έντεκα μέρες με 39.5 πυρετό, πλήρη αδυναμία, πόνους και μόνο νερό. Ήταν μάλλον μία σχετικά έντονη κλινική εικόνα, όχι η χειρότερη βέβαια. Υπάρχει μία φοβερή υπερβολή για τον κίνδυνο από τον ιό, που βασίζεται σε λάθος εικόνες για τη θνητότητα από αυτή τη λοίμωξη. Τώρα που αρχίζουμε να εκτιμάμε πόσα άτομα έχουν εκτεθεί στον ιό εδραιώνεται η εντύπωση ότι οι πιο πολλοί άνθρωποι θα είναι ασυμπτωματικοί ή θα έχουν πολύ πιο ήπια συμπτώματα, από την κλινική εικόνα που έζησα εγώ. Νιώθω ότι όταν λέω σε φίλους και συναδέλφους ότι νόσησα τρομάζουν. Μερικοί με συγχαίρουν που το ομολογώ και κανείς δεν διανοείται να με συναντήσει, ακόμα και αν έχει νοσήσει ο ίδιος. Υπάρχει ένας κοινωνικός αυτοματισμός που μας έχει μείνει από την εποχή της φυματίωσης και που δεν συνάδει με τον εξορθολογισμό της κοινωνίας την εποχή της πληροφορίας».
Θα έρθει και ο επόμενος
Η οικογένεια των κορονοιών έχει πολλά μέλη που φιλοδοξούν να είναι στο προσκήνιο της ζωής μας, όπως SARS, MERS και τώρα COVID-19. Θα περάσει στην αφάνεια κάποια στιγμή, αλλά μάλλον θα τον διαδεχτεί ένα καινούργιο ξαδελφάκι. Για αυτό το λόγο θα πρέπει να ετοιμάσουμε τα συστήματα υγείας που έχουμε, και την πολιτική προστασία για την επόμενη πανδημία. Η ερώτηση και πάλι δεν είναι αν θα παρουσιαστεί. Αλλά πότε.
Λίγα λόγια για τον Όθωνα Ηλιόπουλο
Ο Όθων Ηλιόπουλος συνετέλεσε καθοριστικά, με την πρωτοποριακή πολυετή ερευνητική δουλειά του πάνω στον καρκίνο και τις γονιδιακές του μεταλλάξεις, για να τιμηθεί με το Βραβείο Νομπέλ Ιατρικής 2019, η ομάδα του καθηγητή Ουίλιαμ Κέλιν από το Χάρβαρντ. Στα επιστημονικά επιχειρήματα της Επιτροπής της Σουηδικής Ακαδημίας Επιστημών τονίστηκε ότι οι δύο από τις τρεις δημοσιεύσεις, για τις οποίες απονεμήθηκε το Νομπέλ στο Χάρβαρντ, ήταν η επιτελική σύλληψη και η πρακτική δουλειά του κ. Ηλιόπουλου.
madata.gr